Korkardım çocukluğumda
Gölgelerden karanlıkta
Ağaçları, taşları benzetirdim adama
Üzerime atılıp sarılacaklar sanırdım boğazıma
Şimdi korkularımdan oldum azade
Öğrendim ki can da emanet tende,
Hiç kimse zarar veremez bana
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Öğrendim ki can da emanet tende,
Hiç kimse zarar veremez bana
Emanet sahibi istemedikçe
Kimse alamaz tenden canımı
Can bedeni terk etmedikçe
..Harika üstadd devamını bekliyoruz:)
Yüreğine sağlık.
Harikulade.
Sevgi ve Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta