Korkardık... Şiiri - Gürkan Akan

korkardık dudaklarımızdan dökülecek sözlerden
intihar sözü nezaman geçse,
uzun zamandır hasretmiş gibi kavuşu verirdi birbirine dudaklar
korkardık geceyi incitmekten
onun için hiç açmazdık ışıkları
sessiz sedasız irkilirdi bakışlarımız
korkardık yalan söylemekten
ve sadece bunun için kavuşurdu dudaklarımız
iki lafın belini kırmak zor gelirdi belkide,

korkardı tüm sabahçı kahveleri
ne zaman bir araya gelsek, korkardı tüm şehir...

sıcaklığımız birleşirde güneşe ihtiyaç kalmaz diye,
korkar yanaşamazdı güneş...
göz yaşlarımız birleşirde bulutlara ihtiyaç kalmaz diye,
korkar tedirgin bir şekilde serpilirdi yağmur...

biz baharı incitmekten korkardık, bunun içindi hep sonbaharlara kalışımız,
biz iki ayrı kıyıdandık ne zaman bir araya gelsek boğaz sallanır sanar korkardık,
aslında ikimiz birer korkaktan başka bir şey değildik,
ilerde birleşemeyizde nefret ederiz diye dünyadan
birbirine açılamayan iki korkak aşktan başka bir şey değildik...

korkardı tüm sabahçı kahveleri
ne zaman bir araya gelsek, korkardı tüm şehir
herkes bizden biz,
ayrılmaktan korkardık...