Karanlıktan medet, fırsat umanlar,
Şafak sökmesiyle ışıktan korkar.
Yalanı, talanı haklı sunanlar!
Gerçeklere gebe beşikten korkar.
İnsan farketmez mi saf’ı, katığı?
Helâl mi, haram mı neyin artığı?
Üç öğün ağzına götürdüğü,
Eliyle tuttuğu kaşıktan korkar.
Allah’la kandırıp kafa bulduğu,
Yandaşın yalakanın zengin olduğu,
Bilhassa kendinin sebep olduğu,
Fakirden, yoksuldan, açlıktan korkar.
Söylerim sözümü bildiğim kadar,
Bilmediğim daha daha neler var? !
Asgari ücretli maaşı kadar,
Oğluna verdiği harçlıktan korkar.
Ozanlar halkın seslenişidir,
Tabanın topraktan yükselişidir.
Her şeyi yaşayan gerçek kişidir,
Sadece kötüler Âşık'tan korkar.
TÜRKYILMAZ bulunma sen bu oyunda!
Avcı Âzrâildir kendi avında,
Vicdanı olanlar kendi evinde,
Şerlere açılan eşikten korkar…
11.01.1997 / BALIKESİR
(GÜZEL DOST adlı şiir kitabından)
Kayıt Tarihi : 16.3.2006 17:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!