Dile getirdiklerimizden korkmayız
ama dile getiremediklerimizden
her daim çok uzaklara kaçarız.
Zamanla alışırız cesaretsizliğe
hayal kırıklıklarımızı saymaya başlarız
Mutsuzluk da böyle başlar yürekte
çoğunlukla mutluluğa dışarıda ararız
Beyhudedir artık bütün arayışlar
Daha da kronikleşir gerçeklerden kaçışlar
Hatayı kendisinde bulmak çok zordur
insanlar hep karşısındakileri suçlar
cesaretsizliğimiz ruhumuzda pranga
Ne verdiysek yaşama
sonunda onun meyvesini alırız
Kayıt Tarihi : 14.1.2016 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne olursa olsun hiç bi insan ,kendine yalan söylüyemez.
insanın kendi kendini kandırmaya çalışması ,insana mutsuzluğu getirir.insan o zaman kendiyle barışık olmaz.sanki her an kötü bişey olacakmış hissi başlar insanın yaşamında.içi sıkılır.
insan kendiyle barışıksa mutludur.o zaman ,insan yaşamın içinde yer alır.
başkalarını suçlarız ama,kalben içten inanmayızda.yani kendimizi kandıramayız.
sonra içimizde bi suçluluk hissederiz.
korkularda değişiktir.kimi insan ölümden korkar,kimi fakir olmaktan,kimi hastalıktan ,kimi sevdiklerine bişey olacak diye.kimi ülkesi için korkar kötü gidişlerden.kimi yükseklikten korkar.
belkide korkunun milyar çeşidi var.
ama sadece Allahtan korkarsan ,bütün korkular biter.
selam ve sevgiyle ,yüreğinize sağlık.
Neden korkar insan?
O kadar nedeni var ki..
Sanırım 'anlatamama, becerememe, yanlış anlaşırım' korkusu daha bir yaygın.
Çekingenlik deriz adına.. 'Kendine güvenememek' ya da.. Korkuyla akrabadır, birbirine dönüşür ve beslerler aslında..
Oysa biraz cesaret çok şeyi çözer.
Kutlarım şiirinizi ve sizi Alev Hanım.
TÜM YORUMLAR (6)