Korkaklık Şiiri - Leyla Menteşe

Anlamsız gecelerin yorgun damlaları
Sakladım içimdeki çocuksu bakışları
Sürgüne vurmuşum bendimi, ayağımda pranga
Sindiremedim içimdeki korkak arayışları.

Hatalarım, pişmanlığımı kovalar
Yelkovan - akrep misali
Zaman, benimle kumar oynar
Hilebazın resti misali.

Kalkanım yok ki, kilitlendim bu şehirde
Bir kolay av gibi, aşka yorgun gecelerde
Kafam karışık, gözlerimde yaş
Bulmacanın ortasındayım, çözsene beni yavaş yavaş.

Ey sevgili;
Seni düşündüm yine bu gece
Gözlerin geldi aklıma
Nefesini duydum, buruk iç çekişimde.

Kimse senin kadar saf, temiz değil
Kimse senin gibi canavar değil.

Keşke anlasaydın beni
Görseydin gözlerimi biraz biraz
Sensiz bıraktın beni, duyamadın çığılığımı
Yalnız gecelerin mutsuz çocuğuyum
Dinleseydin beni biraz biraz.

Görseydin şimdi halimi, anlardın yokluğumu
Savunmasız kaleyim, cephanem yok
Baksaydın derinden, görürdün gözlerimdeki korkuyu.
Kim yalancı, kim sahici
Meyve bahçemin kan emici sinekleri
Benim bunları kavrayacak gücüm yok.

Koşarlar peşinden bin vaatle
Düşmezler yakandan salyalı tebessümle
Koklarlar gonca gülü, soldururlar hayalleri
Sonrası malum, bunların hepsi hikaye.

Ey sevgili;
Yakandayım mahşerde
Sorulacak hesabım var senden
Beni sensiz bıraktın, kopardın ince bedenden
Mutluluğun nadanı, karagünün nalanı oldun sen.

Narsist duygularla beslenmiştik bilmesen de
Gözlerine akmıştım, sen görmesen de
Halnin yabancısıyım, el oldum edana
Sevdamı yüreğimden haykırmıştım, sen duymasan da.

En azından yüzünde maske yok
Yine sıcak, yine gözlerin hasret dolu
Sevemedim ruhunun öbür yarısını
Herşey parça parça, ortada bütün yok.

Başlaya başlaya sıfır kalmadı
Sardıra sardıra film koptu
Ezberledim sahneyi, ruhum daraldı
Sonu yazamadık, nemli bakışlarda saklı kaldı.

Geceye hapsolmuş yorgun nöbetlerde
Yolumu bulamadım, karanlık gözlerinde
Şişeye gömülmüş şeytan namelerde
Yok eşi benzeri, birinin ötekinde.

Korkuyorum, yeni aşka merdiven açamam
İnanmıyorum kimseye, herkez yalan
Sensiz kaldım ortada, bir başıma ne yapıcam!
Tuzaklar var çevremde
Çehremi gören gözlerde, yalan bakışlara kanamam.

Ey sevgili;
İnanmıyorum aşkına, aşkı çürüten duyguna
Aç bıraktın sevdayı, uçurdun kuşları
Öksüz bıraktın destanı, dolduramadın satırları
Bari bırak, konuşsun kalemler doya doya.

Aşk dediğin nedir ki,
Hissetmek yeterli değil mi!
Sarhoş gecelerin dırakulası
İçimdeki yarayı kanıtarak acıtan.

Kalemim yazar, gözyaşlarım söyler
Yalnızlık karşımda, yine bana tebessüm eder
Koynumda gecenin tütün kokusu
Parmaklarım ateşle dans eder
Yıllar var ki bulamadığım mutluluk
İçime özlemi hapseder.

Beynim durdu, mantığım karıştı
Saat gecenin kaçı oldu
Bu şiirin sonu gelmez oldu
Düşüncem;
-yeter artık, yat uyu- der..

Ankara (26-06-2007)