Saat akşamüzeri beş
Yavaş yavaş geliyorlar
Herbirinin hikayesi ayrı
Yaşamlarıysa aynı olan kadınlar..
Takıyorlar acılı yüzlerine
Gülümseyen maskelerini
İçki masalarına meze taşıyorlar..
Ardından kendileri meze oluyorlar..
Beyler, yedikleri mezenin
Görüntüsüne aldanıp
İçindeki acılı harmanı
Farkına bile varmıyorlar..
Hepsinin adı ayrı
Ayşe..Fatma..Didem.. Ayla..
Oysa hepsinin adı ‘kadın’..
Seyrediyorum bir süre
Onları orada..
Ve kaçıyorum hızla..
Benimse adım
‘Korkak kadın’....
Kayıt Tarihi : 9.6.2003 15:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
