ya dost giderse bi gün
ya yalana dönerse yüzüm
korkak bir gemiye benzerse yüreğim bi gün
ya fırtınalar sararsa etrafımı
neye benzer o zaman emeklerim
boynum eğilir toprağa
kulaklarım sağır saza
göz yaşa teslim
elleri kelepçeli idama hazırlanır
yiğit dediğin gün gelir
en yakın arkadaşın
soğuk bir mezar taşı olur bi gün
mermerden gülümsemesi
yanağında donar
ellerin ayaza teslim
depremler sararken vücudu
yüzler solarsa ya bi gün
bir çiçek bile uzatmaz yar bi gün
öpücükleri başka bir adama yol verir
anne sözü bir küslüktür artık
suratına bile tükürmez düşmanlar
bitmişsindir artık
yalan bi nota bestelenir
kirpiklerine gün gelir
bilirsin her şey yalan
her şey dolan
verdiğimiz sözler bir bir hatırlanır tabii
bir bir birer çivi gibi saplanır yüreğine
bu kadar mı kokuştuk diye
bu kadar mı soysuz olabilir sevgi diye
bu kadar mı be diye
ya ölürse sevgilin bi gün
her mevsim bir daha aşık olursun ona
unutuldu tabii ergenlik sivilceleri
unutuldu tabi her günün yeni bir gün olduğu
değişti tabi her şey
ne güneş eskisi gibi parlak, ne gözlerin
ne yürümeyi seviyorum artık, ne ellerini
nelere yok demedik ki vazgeçmeyelim senden
vazgeçmeyelim o güzel ensenden
neleri unutmadık ki
atlayalım ankarayı
söz sana
unutulacak hepsi bir gün
“umudum büyük, gücüm tam” da
ya çok istediğim halde
unutamazsam seni bir gün
ya unutamadan
ölürsem bir gün
Kayıt Tarihi : 30.1.2003 04:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!