Korkak bir ışıktı
Yüzüme vuran
Belli belirsiz
Yansıtıyordu gölgemi
Mum gibiydim
Mum gibi eriyordum
Fena halde is bırakıyordum
Pasta tabaklarının kenarında
Her şey uzak gibiydi
Bana en yakınsa
Puslu gölgem ve
Boncuklu yalnızlığımdı
Takası yanmış balıkçı gibi
Olta atıyordum hayata
Hangi sevgi kırıntısında
Hayatımı bırakıp çıkıyordum orada
Yeni camideki kuşlar misali
Bir darıya
Bir sapanın menzilinde
Kanım akacağını bilerek
Delice kanat çırpıyordum
Şansım varsa görmüyordum
İçimde dışıma akan
Baş döndüren kırmızı sıcaklığı
Aktıkça üşütüyordu adamı
Beyindeki üşütme kandan değil
Tamamen genetikti
Delinin oğlu olmak
Adam gibi Deli Kanlı olmak
Hiç ama hiç kolay değildi.
Tam orta yerimde
Tamda orta yerinde
Bıraktım içimdeki yazmayı...
Çünkü yazdıkça
İçim yarılacak
Canım çok acıyacaktı....
Dilimin ucundakiler
Korkak bir şiirdi
Yazamadan silindi...
Kayıt Tarihi : 6.11.2004 00:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!