Korkak bir çoçuğum ben
Rüzgardan üşememek için atkısına bürünen
Hep temkinli fazla istekli
Nefes alıp vermek kadar kolay olabılseydi yaşama sanatı
Kendi savaşlarımda, zaferlerimi haykırmazdım yüreklere.
Ve susmazdım belki bu kadar size.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
belki kaybettiklerimize karşılık birşeyler kazanıp yerine koyabiliyorsak ne mutlu..her ne kadar yerini tutmasalar bile..çok güzeldi... tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta