Korkak bir çoçuğum ben
Rüzgardan üşememek için atkısına bürünen
Hep temkinli fazla istekli
Nefes alıp vermek kadar kolay olabılseydi yaşama sanatı
Kendi savaşlarımda, zaferlerimi haykırmazdım yüreklere.
Ve susmazdım belki bu kadar size.
Bazen başıboş öyle yersiz bir heceye
Sus olmazdı kelimemin ünlemi
Korkak bir çocuğum ben
Her gun elimden bişey kaybeden
Bugun 26 Nisan 2007 yi kaybettim
Banyoda tırnaklarımı
Tartıda 1 kilo yağımı
Boş laf salatası değil bugün hiç görmediğim siyah bir kuğuyu kaybettim
Biliyormusun her gün bişey kaybediyorsun
Ve biliyorsun aslında
Bilmek istemiyorsun
Koynunda uyuduğun ananı
Grur duyduğun babanı
Ve belkide bilmediğin bir zamanın kıyısında ki yansımanı
Alıp gidicek
İhtişamlı ölüm...
Yaşama sevincim
Sensin benim.
Korkak bir çocuğum ben,
Dondurmasını bitirmeden, sonunu düşünen.
Bu yüzden tatlı külahın sonu
Bu yüzden çok tatlı.....
Korkak bir çocuğum Ben / 2007 Nisan
Suzan BatmankayaKayıt Tarihi : 13.5.2007 22:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)