Korkak Şiiri - Derya Akgün 2

Kişinin yüreği avucu kadarmış
Yalan!
Benim yüreğim koca bir umman
Bir kadın yüreğine hapsolmuş
Dağlar kadar yüce
Denizler kadar hırçın
Kabına sığmayan çağlayan
Baran,
Tufan,
Sevdiğine sunulmuş koca bir cihan…

Ben deli fişek kızıyım anamın,
Yolum düştüğünde bozkırın kalbine
Bir elimde valizim
Yüreğimde davam
Kutlu ülkünün eri
Dostun kalesi,
Düşmanın bendi,
Başım dik, mağrur,
Ve her daim cesur

Kavgalar verdim hayatla
Serde gençlik
Başımda kavak yelleri
Vatan dedik
Bayrak dedik
Kavgalara girdik, çıktık
Yılmadım, yıkılmadım
Davamı hiç satmadım
Ama bilemedim
En büyük kavga yürekteymiş aslında
Kimsenin bükemediği bileği
Bir korkak bükermiş
Sevdasına sahip çıkamayan sefil
Bir ömrü ziyan edermiş

İlk mağlubiyetimdin benim
İlk boyun eğişim
Dilimin bağlanışı
Yüreğimin sızlayışı
İlk kendimden vazgeçişim
Fırtınam
Baranım

Sevmişim,
Senden vazgeçememişim
Bir sefili büyütmüşüm gözümde
Bilememişim.
Karım bir korkağı
Ve bugün
Bir Zümrüd-ü Anka’yım ben
Yandım
Yandım
Yandım
Küllerimden yeniden doğdum
Bir korkağı adanan yıllara
Son noktayı yine ben koydum

Ben koca yürekli kadın
Benim yüreğim koca bir umman
Ben Zümrüd-ü Anka
Göklere kanat çırpan
Özgür ve asil
Sen namınla yaşa
Aşkına sahip çıkamamış sefil! ...