Korkak Şiiri - Hülya Altun

İlk defa korkuyorum seviyorum demekten
İlk kez kendime acıyorum bu denli.
Çaresizlik değil.
Umutsuzluk hayır.
İçimde yeşertiyorum yeniden seni
Her gün bir tohum daha,
Biraz daha su oluyorum biraz daha hava.
Güneş oluyorum can verip dallarına.

Ya sen kırağı olursan sevdama.
Zamansız getirip kışı yağarsan tohumlara.

Seni senden sakınırken
Seni senden saklarken
Beni duyma mandan korkuyorum.
Korkak oldum sevdiğim çok.
Keşkelerden genelerden korkuyorum..