Korkak Şiiri - Mahmut Nazik

KORKAK

Bilirim,
Gitme kal desem…
Kalmazsın.

Şöyle,
İpi kopmuş uçurtma,
Kafesten kaçmış kuş gibi:
Desem ki azat eyle seni senden …
Salmazsın.

Esir almış vicdanını nefsin.
Sevdanı bırakmıyor kafesin.
Nasılda titriyor sesin.
Sen bir honamaz,
İki cami arasında
Beynamaz:
Sen bir ödlek,
Boka konan sinek gibisin.
Söyler misin kardeşim;
bu yürek bu sesi,
bu teresi,
nasıl sevsin! ?

Sesin,
sebebin kesilsin;
İnsafın kurusun e mi?

Mahmut Nazik 05 11 2010 Mersin