Düşünüp;
Ayak sesini işittiğim yalnızlığımdan,
Ürperdim.
Ve değerlerimin eninlerinden
Varlığına inandığım inançlarımın,
Gölgesine saklandım.
Ürpersem de büyümüştüm
Çünkü … düşünmüştüm.
Anlayıp;
Gördüm “tak-tuk”ların sebebini,
Utandım.
Tükenen değerlerimin yanığından
Varlığıyla kızardığım utançlarımın,
Gölgesine saklandım.
Utansam da büyümüştüm
Çünkü … düşünmüştüm.
Ağlayıp;
Kavradığım hakikatin tazyikinden
İrkildim.
Gözyaşlarımın aralığından
Varlığını anladığım Rahmanımın,
Rahmetine saklandım.
İrkilsem de büyümüştüm
Çünkü … düşünmüştüm.
Kayıt Tarihi : 28.11.2008 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cengiz Dursun](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/28/korkak-47.jpg)
Düşünüp söyleyemediklerim, söylesem yazamadıklarım, yazsam okumaktan korktuğum, anlamayı istemediklerim. Mükemmel bir ahenk, temiz bir sada, ince bir sıfat tamlama(ları) sı. Düşünmeyi seviyorum
TÜM YORUMLAR (1)