Korkak Şiiri - Ayşen Gacan Gülbağ

Öfkemiz burnumuza tırmanmış
öfkem kendime kızmış, insanlardan utanmış
öfkem saklanmış

Sen orda şiir sığınaklarında
teselli bul ağla
dışarıdan dünya yansıyor içine
kurtulamazsın

Hep yenilmişsin savaşmadan, kaçmadan
tek başına umarsız durmuşsun
ezilmişsin, kırılmışsın
gittikçe azalmış
ordular geçmiş kalerinden
donanman, tek bedenlik gemin
batmış
yıldızların göğsünde sakladığın
cam toza dönüp akmış
avuçlarından

Sen boşuna sığınaklar ararsın
şiirlerde
çiçeklere boşuna bakarsın
boşuna kuşlara
bulamazsın dünyadan başka sığınak
yok.
Varsa ölümdür sana

Uzun bir şiire döküp acını
Uzun bir ağıt yakıp yaşamın yerine
uzun bir ah çekip dağlara
kaçmak istersin
korkundan boşuna...