Kendimi bildim bileli
hep ürkeğimdir
sıkılırım
utanırım
sana olan duygularımı
bir sır gibi saklarım
utanırım yüzüne baktığımda
bazen deli bir poyraz gibi
savrulurum ordan oraya
bazen yatağına sığmayan
deli bir nehir gibi taşarım
bazen bir köşede oturup
sessiz sessiz seni izlerim
hep kafamda olmayacak
hayaller kurarım
seni düşlerim yalnızlığımda
bir tuhaf oluyor O an içim
ne tuhaf şeymiş aşık olmak
bir sır gibi saklarım seni
beynimin köşesinde
kimse duymasın
kimse anlamasın diye
sana olan sevgimi. aşkımı
utanıyorum
sıkılıyorum
belkide korkaklığımdan
seni seni görmesem
çıldıracak gibi oluyorum
işte. işte ozaman
teselliyi hep şişelerde buluyorum
ne tuhaf şey insanın ürkek olması
yinede mutluyum kemdi halimden
kör.sağır.ve de dilsiz oluşumdan
yinede bir sır gibi kalacan
beynimin içinde.
17.5.1969 veli eken
Veli EkenKayıt Tarihi : 9.6.2008 09:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veli Eken](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/09/korkak-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!