Ben çocuklar gibi sevdim.Devler gibi acı çektim. Can Yücel'e
Korkak kalemim ne zaman yazsa
İçimden kopardığı ile kalır
Elimden aldığı bilincimi
Oradan oraya savurmaya başlar.
Ölümü düşündürür apansız.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta