Ben çocuklar gibi sevdim.Devler gibi acı çektim. Can Yücel'e
Korkak kalemim ne zaman yazsa
İçimden kopardığı ile kalır
Elimden aldığı bilincimi
Oradan oraya savurmaya başlar.
Ölümü düşündürür apansız.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta