ve dedim ki kendi kendime...yağmur ölür mü hiç...ölür elbette bulamazsa yağacak toprak....herkesin sonsuzluğu yüreği kadardır...düşünme çocuğum...başı bozuk sevdalar yaşayacaksın...bütün yağmurlarını öldürecekler zamanla...sevinçlerinin katili olacak yalancı sevdalar....aşkı yazdık...aşkı anlattık dilimizde biten tüylere inat....evet herkesin sonsuzluğu yüreği kadardır...düşünme çocuk....öldürecekler gözlerinde ki masumiyeti görünmeyen cehennem zebanileri....anlatamayacaksın nasır tutacak yüreğin......ömrünü çöplüğe çevirecek modern zamanların aşk öğütücüleri....pinokyodan daha yalancı kuklalar çıkacak ortaya....iplerini tutan şeytanlara köpek....aldığın her yaşta insanlığını vereceksin riya rüzgarlarına...yaşlanacaksın....her hangi bir göz bebeğinde arayacaksın yalancı cennetleri....bulamayacaksın...son nefesini verene dek binlerce kez öleceksin....yeniden doğduğunu sandığın her an bir çizik atacak tertemiz yüreğine...aldanma çocuk bizim aşk dediğimiz bir yürek hasadıdır tanrının bahçesinde....hiçbir zaman iyilere nasip olmayan....herkesin sonsuzluğu yüreği kadardır çocuk...öldürecekler yağmurunu....tam da yüreğinde çiçekler açtığı zaman......
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta