Koridora Serpiştirilen Birkaç Kelime

iner balyoz gibi
basıklığı havanın içime
isterik çığlıklarında kıvranır bedenim
…gün sürer

batar dikenleri bir bir
rahatsız sevişmelerimizin
iner içime kızaran tenin günahı
yükselir göklere yangını

vakitsiz çağlar sesi kemanın
ağlayan bir konçertoda
dillenir sessizliğim
çalakalem yazılmış öykülerde

bitmek bilmez uzunluğunda koridorların
olmayan sonunu aramak
kayıp yolların
boşuna

ertelenmiş her söz
hesabını sorar şimdi suskunluğumun
ve zalimce saplar iğnelerini
bedenime

lambaların ölgün ışığına tutulmuş
bir pervane gibi
döner durur düşlerim
dört yanımda

intihar eden her kelebeğin
kanatlarından dağılır tozu
sahipsiz arzularımın
sonsuzluğa

ve ben
manastıra çekilen bir rahibenin
saklı sırrının içindeyim

eski bir kokuyla uçuşan sözlere
düşer gözlerimden
ıslaklığı bekleyişlerin

sefil hayatların içinde
kanar kurumuşluğu yaralarımın
yalpalayan bir bedende
sürüklenir inlemelerim dirençsiz

bitmeyen günleri vurulur esaretin
bileklerime prangalarla
bağırır yüreğim avaz avaz
rast makamında
…susturmak ne mümkün

gezinir piyanonun tuşlarında
birkaç kelime
düşer gözlerime gölgeleri
ihanetinin

fırlar dışarı
inine çekilmiş yalnızlığım
sarıp sevdaları şehvetle
kusar olanca öfkesini

bitmek bilmiyor saatler tımarhanelerde
ilenciyle itilmişliğin
ve son buluyor sadakat
tutku sokaklarda başıboş

ruhsuz bakışlarım yayılıyor artık
sahte suratlara
benliğime bulanmış isi
işlediğin her sessiz cinayetin
çığlıkları duyulmaz suskunluğumun
ve ruhuma vurulan bir damga soğukluğun

isimsiz günlerin
bilinmeyen mevsimlerinde
anlamsız birkaç kelime düşer dilimden
…sona erer koridor
gece iner gözlerime

03.02.2007

Atilla Güler