Koridor Şiiri - Özge Özgen

Koridor

Yağmurun kalbinden başlıyorum seni sevmeye
Öylece duruyor orda o yoksulluk

Evin salonundan başlıyoruz öpüşmeye
koridora kadar sevgiliyiz

Sonra belki birileri geliyor, iki kadehten sonra
sevişiyorsunuz

Ben diğer ucunda bekliyorum telefonun

Sen engebe bir dağınıklığın
içindesin
Ve hiç geçmiyor bu

Tam tuttum derken, kaybediyorum seni

Gidenler oluyor, bilmiyorum
Garip bir karın ağrısıyla
sesini açıyorum
içimin
Sonra incinmiş mektuplar yazıyorum sana

İnce harfleri aklında tutamıyorsun sanırım
Kalın harfleri
ben yutuyorum orda
Ciğerlerime kadar ıslağım bak
Ve bir ağrının kaç km ettiği ile ilgili sorular soruyorum sana

Ellerin beyazmış seninde
Yüzünü çok şeye benzetiyorum
Ve ucuz şiirler
yazıyoruz birbirimize

Nihavend şarkıların belini kırıyoruz geceleri

Sarıldım sanıyoruz
Kopuyoruz..

Özge Özgen
Kayıt Tarihi : 5.2.2021 22:22:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Özge Özgen