Yağmur yağıyordu, sonra eve döndüm
kendimi dışarıya bırakmakla perişan
zamanın harf harf düşmesine baktım
göğün morarmış yüzüyle bel vermesine
Kızılordu Korosu, Mahzuni Şerif, Kitaro
dönemiyorum yüksek volümden kendime
bir duvar ördüm sesin içindeki büyüden
bir fanus, dokunmak için kendi elime
yatıp uyudum, uyumak böyle bir şey
açılmak gövdeden kayıkla rüyadan sulara
ama uyanmak yok mu? aydınlığa bulanmak
çarpa çarpa o etten duvara
gidip su içtim bakarak bardağın dibine
bir suret çizdim sonra yapıştırdım tenime
biçe biçe hafızadaki kumaştan
bir yazgı kuruyor her insan kendine
Galiba yüzümü yıkıyordum, elim suda
eve dönmüş olmakla perişan
pencereden kendime baktım: nefes!
göğsümde cereyan yapan bir fırtına
Kayıt Tarihi : 24.9.2010 17:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Kayıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/24/koridor-12.jpg)
Herkese hayırlı çalışmalar.
Türkiye’deki karikatüristik entel tipinin ayılmayı isteyip istememe çizgisindeki serhoşluk halleri
Bu son söylediğim şiirin arkasındaki silüetin fikri yapısına ilişkin
Oysa şiir gerçekten şiir sanatı olarak eke alındığında tarzının çok iyi bir örneği
Sürrealist örgüsüyle, varoluşsal tedirginlikleriyle, felsefi çıkarım ve değinileriyle en önemlisi flu bir tad bırakmasıyla bana sanatını güzel icra etmiş bir şiir olarak gözüktü
açan çiçekler kimin umurunda!..onlar da ölür sıcaklar bastığında, bu kesin...
işte böyle şair, bir uyuduk ki sorma gitsin...uyanmak,Tanrı emri olur belki diye beklemedeyiz!..vahiy mi gelir artık, yoksa zaman mı açar ağzını, bilemem gayrı!..
ağız açmayı zamandan istedim ya, gerçekten bilmiyorum, zamanın dudakları, sesi var mıdır!..yoksa da, olsun istiyorum ben!.uyumaktan bıktım çünkü!..
şiiri sevdim, söylendim...söylenirim, kocakarıyım ben çünkü..
işte bu kadar...kutlayarak sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (21)