dalgalıydı
suğuktu
üşüyordum.
ve param yoktu açtım
yanımda bir göcük ve birde ketenden yapılmış bir gömlek
üşüyordum yıkılmıştı bu şehir viraneydi...
gemilerin bacalarından duman çıkmıyordu.
ve ben o şehirden gidiyordum bir şehre.
birden bir yolculuk...
hasret sancısı dedikleri bu olmalıydı.
balıkçılarla tanışmak motorları denize sürüklemek.
herşey yalandı ve körfezin kendini bilmediği güzek kızın son rüyasıydı.
Kayıt Tarihi : 3.1.2001 01:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!