Vapur düdükleri selamlar seni
Henüz inmişken otobüsten
Sallamak ayaklarını...
Yalnız titretip,
Duvarda öpücük sesi çıkaran denize karşı.
Renkleri içine doluyor İzmir'in nefes nefes.
Her ikimizde biliyoruz aslında
Ne benim sarılmak istediğim şu an da defter
Ne de Körfez'in seyretmek
istediği
Ellerimde sevişen kağıt ve kalemler...
Otobüsten iner gibi sevdalanmalı bir yürek bu şehirde;
Alelacele, itiş kakış kimi zaman,
Kimi zaman bekleyerek kapının önünde.
Ama bekliyor martılar ve vapur
Karşılıyor seni ışıklar ve deniz her zaman...
Kimi zaman...
İçi geçmeli seyrederken ufku cam ardından ama
Ayıkmalı içinde cız etmesiyle kaçırdığı durağın...
İnilmeli hemen...
Gecikilse de sevdaya,
Muhakkak bir sonraki durakta aşka düşüp geri yürünmeli...
Çok bilirim;
Giden otobüsün heyecanıyla atlayıp öldüğümü...
Gerekirse de ölünmeli zaten...
Bu şehir sevda ile yaşanır;
Dalgaları çiz sabaha kadar, sahil kenarında
Ya da sevdiğine sarıl
Öp her vapur düdüğünde
Bitmeyen şarkıları söndür dudaklarında...
Ne o yeğler, ne de şehrin ışıkları ama
Ya da git;
Körfez'e karşı bir şeyler çiz
İçinde sıcacık sevdanın kokusuyla...
Güzelyalı Sahil...
2014.10.28 20:33
Kayıt Tarihi : 28.10.2014 21:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)