Gecenin kuytu kuyusunda
Güneş doğuyor gönlüme
Âmâ gözlerim kamaşıyor
Elbisemin içine bir ateşin sızısı düşüyor
Karlarla ter içinde ateşle kuçak kuçağa gözlerimi açıyor
Aydınlatan sanki su serpen; bir nidâ semalardan yükseliyor
Sonra söndürür ya ateşi, toprağı bağrıma basıyor
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Şiirinizi
beğeniyle okudum
Karlarla ter içinde ateşle kucak kucağa gözlerimi açıyor
Aydınlatan sanki su serpen; bir nidâ semalardan yükseliyor
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta