Doğuştandır insanın istekleri bitmeksizin ömrünce,
Vermekten ötedir vermeden almaktır hep vermeden almak.
Her şeyde hakkı vardır ya haksızca da olsa hak ettim sanmıştırya,
Veren el alan elden üstündü hani kim söylemiş dercesine
Bir maddiyat tabusu dikili beyinlerde, kural koyulmuş,
Yıkılmış maneviyat ağaçları artık, köreliyor duygular.
Nefsine taktığı gözlüğün tozpembe görüntüsünü izlerken insan,
Kendini kandırmışlığın gölgesinde yediğimiz kazıkla yıkılacağımız gün,
Gerçekliğinde kabul etmeyip hayatı kendimizce kurmak isterken
Madalyonun arka yüzünden önce ön yüzünün seyrinde dalgınca
Sonuna son gaz gider ve hızına hız katarcasına,zevkiyle insan
Gülmek ve ağlamanın yalanlanışına inat köreliyor duygular.
Sebepsizliğin aldanışında kurduğu sebebe inat yolunda yolcu,
Karanlığın yapay ışıklarda şah şahalı aydınlatışına kamaşık gözlerle,
Kurduğuna taparcasına kurgusunda delice mutlu kurgu olduğuna unutup,
Kendine söylediği yalandan bir haber doğruluk abidesi duysu zirvesinde,
Kendi yalanında kendi kurgusunda insanın tiyatrosunda,
Aslını inkar ne şükran ne minnettar köreliyor duygular..
Kayıt Tarihi : 7.1.2014 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Cebeci,şöyle durup düşünüldüğü zaman hakikate dokunduğunuz ortada,lakin hakikat derken kişiden kişiye değişimi gerçekleşen bir olgudan söz ettiğimizi ve çoğu birey tarafından kabulü imkansız gibi gözüken gerçeklerin aslında sadece bize göre gerçek olduğunu ,başkasına göre yanlış olduğunu belirtmek isterim.Farklı bir yaklaşımdı.Kutluyorum.
Sevgi ve selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (4)