Seyrettim yeryüzünü gördüm binlerce insan
Kimileri perişan kimileriyse mutlu
Bu nasıl yaşam diye birilerine sorsan
Herkes halinden memnun hepsi ayrı umutlu
***
Milyonlarca aç susuz halinden memnun gibi
Bastırılmış duygular isyan etmeyin diye
Izdıraplı günlerin kimse olmaz tabibi
Suskunluğun nedeni önemsiz bir hediye
***
İnsanlar neden böyle birden bencilleştiler
Bir vurdumduymazlıkla yaşıyorlar kanımca
Akıl yoksunu olup hepsi sabitleştiler
Umurlarında değil bu memleket yanınca
***
Nice babayiğitler toprağa düştü bir bir
Yas tutanları değil alkışlayanlar gördüm
Oysa ki olacaktı onlara da bir kabir
Bu kadar acılarda acaba ben mi kördüm
***
Bu derin uykulardan uyananlar olmazken
Yarın çok geç olacak uyansalar nafile
Yıkılmış umutlara çareler bulunmazken
Yollara düşecektir binlerce aç kafile
***
Ruhinin yüreğinde bitmez vatan sevdası
Umutsuzluk rüzgarı esse bile başında
Heyecanla sürecek onun yaşam kavgası
İlkesi bu vatanın toprağıyla taşında
16.05.2016/OLTU
Kayıt Tarihi : 16.9.2017 20:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!