Körebenin Vuslatı Şiiri - Ersin Karaca

Gönül közüm açıl da
Sese alaz ver
Saçılır kıvılcım aranır azar
Yapraklar bağır çağır
Sızıda dallar
Yüreğe ağır
İsyan külleri
Bir kelam
Acı soslu
Ânı kurcalar

Tarumar saçımdan
O şarkı çağır
Yüksek perdelerde
Hazanım damar
Yaprak nota nota
Üşer yerlere
Esmer kaldırıma
Mürekkep yakar

Gönül sözde
Göz gönülde
Sesleri dinle
Kelebekler kuluçkada
Doğrulan bahar
Yüreğim bir avuç
Tövbeye gebe
Kem lekeler alında
Körebe oynar

Bu hazan derune
Bir gergef işler
tasviri tarifsiz
İlmek oyalar
Talaş sütunlar
Maziye fütur
Salaş nağmeleri
Yüreğe vurur
Mahzeni sesinti
Camda vurulur
Böceğin ışığıyla
Bir tren bakar
Bu nasıl yük
Basar omuzlarıma
Humus çıkmazına
Bir vuslat akar.