Çomak sokmak arı kovanına,
Bir parmak bal dostlarına
Nedemek? bilirdi...
Ağlayan çocuk sesleri
Çok uzaklardan gelirdi.
Hiç duyulmayacak feryatlar
Okyanus dalgalarına yüklü.
Ölen analar, babalar ve ağıtlar
Savaş gemilerinin uskur sesleri
Hep sakladı bu gerçekleri
Bir ulusun utancı olacak
Vahşetin seçenekleri
Tohumlar ekildi, nefret yüklü
Cehennem meyvelerine gebe
Dünya oynuyorken körebe
İblis bile utandı iblisliğinden
Öldürmek için geldi medeniyet
Demokrasiydi oysa niyet!
Şimdi hasat zamanı,
Artırmak gerek ırgatları
İnsanlığın uyanmadan vicdanı
Haydi kaldırın şu harmanı.
Dünya hala oynuyorken körebe
İnanın cehennem meyvelerine gebe...
Ankara Ocak 2007
İrfan KayagilKayıt Tarihi : 25.1.2007 19:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)