Bir doğrunun
Yada bir yanlışın eşiğinde
Birbirine eşit uzaklıklarda duran iki kalbiz.
El yordamı yolunu bulmaya çalışan,
Her adım atışta yarısını geri alan,
Meraklı,
Şaşkın,
Ürkek iki kalbiz...
Farkındayız aslında;
Zor olacak tamamlamak ruhumuzun eksik yanlarını.
Belki farkına bile varamayacağız yaralarımızın.
Güne uyanan, güneşe koşan çok mevsimler mi eskiteceğiz,
Yoksa bu şiirden bile haberin olmayacak mı?
Yüzüm gözüm, sağım solum kan olacak belki.
Yolunu arıyorum ben,
Körebe oynar gibi.
İstiyorumki ellerim ol,
İstiyorumki gözlerim ol...
İstiyorumki açıp ardına kadar kalp kapılarını,
Kolumdan tut ve al içeri...
(Işıl Demirdelen)
Kayıt Tarihi : 12.12.2006 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!