Körgörü Şiiri - Dinmez Er

Gözyaşlarım da gizemli denizlerin tuzu,
Sislerin içinde tanımsız ürkünç gölgeler,
Uçurumların dibinde unutulmak,
Kenarında hatırlamaya yürek ister,
Her adımda biraz daha meçhul uzaklara,
Savrulan saysız anılar ve bir aşk,
Bilgelerin rengine mavi denmiş,
Turuncunun isyanı boşuna değil,
Bir kalbin boş olması içinde,
Kimse olmadığı anlamına mı gelir,
Aşkın gizemlerini kim çözebilmiş,
Hiç kimse! Çözmeye çalıştığımız,
Gizemlerin bir parçası biz değil miyiz?
Bitmeyecek bir ilahi bir tutkudur aşk.

Azap çekiyor şair, acılar içinde kıvranıyor,
İsyanları boş odalarda yankılanıyor.
Öfkesini kağıtlardan, kalemlerden alıyor
Yazıyor, yazıyor faydasızlığını bile bile,
Renklere anlamlar yüklemeyi sever şair.
Buzlu camlar ardındaki anılara gri diyor,
Kırılan kalp kurşun yarasından daha çok kanar,
Kalp ağrısının terazisi yok ağırlığı tartılamıyor.
Herkesin bir sırrı var göğüs kafesinde gizli saklı,
Bu yüzden zor insanı gerçek yüzüyle tanımak!

Dinmez ER / Çeşme / 2017. 03. 18 /
Körgörü: Kısır döngü