Bir körebeye yumdum gözlerimi
El yordamı sevdalar büyüttüm kapımda
Ne yalanlarım oldu sahici
Ne de gerçeklerim günahsız
Geçerken zamanın aynasından
Terk edilmiş kentler aradım
Ayrılık balatına zamansız
Karanlığa kaçışım bundandır
Ve aydınlığa suskunluğum
Bilesin...
Yüreğimde kurşun askerler
Nöbetini tutuyorlar yitirişlerimin
Bir sıkıyönetim hâkim topraklarımda
Kim tutar sevinçlerimin ipini?
Nerdedir renkleri düşlerimin?
Bir panayır özlemine tutuşurken akşamlarım
Üşüyor kar altında serçelerim.
Durgunluğum bundandır
Ve çocuk olgunluğum
Bilesin...
Şimdi ne zaman bir bahar çalsa kapımı
Aşklarım saklambaç oynuyor
Kaçıyorlar köşe bucak anılarımın tenhasına
Yorgun adım koşarken peşinden gecenin
Dizlerimde yaralar oluyor
Yalnız /,/ yıldızların üflediği
Öksüzlüğüm bundandır
yetimliğim de,
bilesin...
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayda Canbaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/23/korebe-109.jpg)