kördüm
kördüğüm yolara düştüm
bir güneşin peşinden koşuyorum sandım
defalarca çakılınca yerlere
dolanınca karanlık ayaklarıma
kırık dökük kalbimi toplamaya çalıştım
kördüm
kördüğüm yollara düştüm
kanı tadından
yalnızlığı ellerimden tanıdım
bir güneşin peşinden koşuyorum sandım
beni hiç bırakmaz, beni terk etmez, dedim
kördüm
kör
yine de gözlerimi açmak istemiyorum
güneşe benzeyen herkesin peşinden gidebilirim
sevebilirim
bazen bir yalanla yaşamayı sever ya insan
işte öyle bir şey…
10.VI.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 12.7.2009 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!