Kördüğümüm Şiiri - Yavuz Selim Sabbah

Gözüm kızıl, uyku çok uzaklarda. 
Parçala beni aşk, kör bıçaklarla. 
Güneş doğdu, ben hala karanlıkta. 
Ey aşk, ye bitir beni kaşıklarla.

Sarmaşıklar gibi, ben kördüğümüm. 
Sen farkında değilsin, öldüğümün. 
Dün duydum, yarınmış senin düğünün. 
Sebebi var, uykumu böldüğümün. 

Sevdiğim yok artık, bak gitti işte.
Bir anlam aramalı, bu gidişte.
Güneş bugün, kime doğdu enişte.
Gitmez diyordun ya, bak gitti işte. 

Yaşama sebebimdin, ama gittin. 
Beni dipsiz bir, uçuruma ittin. 
Gördün mü, içimde eriyip bittin. 
Sana olan hislerimi, katlettin.