Yitip giden bir ömrün, hikayesi satırlar,
Sahipsiz bir türkünün, notasıdır yokluğun,
Zaman sahip çıkamaz, çaresizdir anılar,
Bir esaretin başı, sürgünüdür yokluğun...
Kifayetsiz kalınca, her cümle yitip gider,
Yorgun yürekler susar, alır başını gider,
Ardımda bıraktığım, her söz silinir gider,
Bir yalnızlığın başı, vurgunu’dur yokluğun...
Sevda mevsimi küser, solar çiçekler açmaz,
Bağrı yanık bir türkü, dillenir yürek susmaz,
Maşuğun hallerinden aşık bir söz anlamaz,
Bir suskunluğun başı, kördüğümdür yokluğun...
Mevsim hazan olunca, yaprak toprağa düşer,
Kelam biter, köz söner, yürek ayaza düşer,
Mazi unutulur can, silinir us’dan düşer
Bir ayrılığın başı, ölümüdür yokluğun...
Kayıt Tarihi : 10.2.2015 23:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!