Kördüğüm Şiiri - Ecir Demirkıran

KÖRDÜĞÜM

Sokaklar suskun bugün, hayallerse kör düğüm
Küskün durur anılar, yıpranan ömür gibi
Her günüm ayrı döngü her dokunuş bir ölüm.
Kan revan halde gönül, mecnuna dönmüş gibi

Meçhule dokunurken, duygularımdır sürgün.
Sanki bende sevdanın, zerresi yok gibiyim
Zemheri havalarda, bana geliver bir gün
Ayrılık anaforu, aşkta borçlu biriyim.

Kuşkular kemiriyor beynimde kör yıkımlar
Sevgisiz kalan gönlüm, yırtık çarşafa benzer
Her anımı çalarken sessizce kaldırımlar
Çiplak cesed misali, gönlüm soluksuz gezer

O sıcak gülüşünle gözlerime dokunsan
Anılarında bana, yer versen ne olurdu
Işıl Işıl parlayıp, arzularıma konsan
Üstüme çöken kasvet, bir anda kaybolurdu

Ne çok özledim seni, gönlüme söz geçmiyor
Zamansız bir ayrılık, çalmıştı kapımızı
Sensizlik beynime yük, vuslata yol seçmiyor
Ulaşılmaz hayaller, kapattı bahtımızı