Kahve rengindeydi her şeyi
Yüzü, elleri ve geleceği
Koskoca denizi katlar cebine atardı
Nasıl, bilmem, nasıl her gün bunu yapardı
Ne bir anası vardı ne babası
Taşırken tökezlerdi, ağır gelirdi arabası
Ben ise bir akbabadan farksız
Biraz heyecan, biraz da merak
Yolunu gözlerdim ağlayarak
Nasıl dayanırdı griden öte renk vermemiş dünyaya
Nasıl savrulmazdı bitkinlikten bir o, bir bu yana
Her gün sokağı temizlerdi, sanırdım kalbimi süpürdüğünü
Bu nece saf ve temiz duygular, nasıl çözeceğim bu kördüğümü
Kayıt Tarihi : 22.7.2022 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!