Kördüğüm Şiiri - Mahmut Emin Şener

Sessizlik de demlenir bir gün
Hele, hele yok mu o gülüşün
Tam ortasına kurulur gönlümün
Hele, hele yok mu o gülüşün

Uykularım bölünür de uyanırım bir gün
Günüm seninle aydınlanır, çünkü nurusun gözümün
Bu kurak dünya ikliminde can suyusun ömrümün
Hele, hele yok mu o gülüşün

Yaşadıkça sevgim katlanır her gün
Yüreğimden ötelere kanatlanan sözümün
Bulunmaz bir incisi ve özüsün
Hele, hele yok mu o gülüşün

En uzun gecenin sabahına erişiriz belki bir gün
İki kırık gönlü birleştirip ederiz yine bütün
Hatırıma gelir sevdamızı nasıl büyüttüğün
Yarınları görmesek bile yeter bize dün ve bugün

Rüyalarım gerçekleşir elbet bir gün
O an gelince Rabb’im der ki: “Kün”
Şimdi koşar adım atılmak gerek pençesine ölümün
Bu aşkın yanında ehemmiyeti var mıdır insanların hükmünün

Aşksız coğrafyalarda ilmek ilmek ördüğüm
Hep o ilk günkü gibi kalan kördüğüm
Yoksa cennetten bir ayine midir bu gördüğüm
Hele, hele yok mu o gülüşün…