Varlığın gam keder tasa oluyordu dünyama
Ne benimleydin tam olarak nede benden uzakta
Sıkıntılar içinde dalıyordum uykulara
Anladım ki geçmeyecek bir hastalıktan muzdariptim
Yük üstüne yük biniyordu omuzlarıma
İmkanı olmayan bu sevdaya batmıştım bir defa
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta