Kördüğüm Şiiri - Edibe Toğaç

Varlığın gam keder tasa oluyordu dünyama
Ne benimleydin tam olarak nede benden uzakta
Sıkıntılar içinde dalıyordum uykulara
Anladım ki geçmeyecek bir hastalıktan muzdariptim

Yük üstüne yük biniyordu omuzlarıma
İmkanı olmayan bu sevdaya batmıştım bir defa
Çırpındıkca savuruyordu kader beni en uzağa
Ne yaşadığım belliydi şimdi nede tam olarak öldüğüm

Öyle bir kördüğüm olmuştu ki yüreğim
Ancak ölümüm çözebilirdi bu düğümü

Şiir-Edibe Toğaç