Kördüğüm Şiiri - Sadi Almatepe

Duruldu kalem kesildi nefesim,
Boğazımda düğüm çıkmıyor sesim,
Umuda böyle açıldı kafesim,
Sen benim geçmişimde kör-düğümsüm.

Sanmaki gönül hep aşk ile yandı,
Kıvılcımı başlatan garip andı,
O ne ruyaydıki hayalde yokken,
Sineye vurulan darbe i candı,

Nasıl bir umuda vardı şu kapım.
Açılırmı ardı ardınca bahtım.
Yoksa yinemi alevlenir kahrım.
Sen benim ufuktaki gördüğümsün.

Saklanmış ardına bin türlü revah.
Şöyle bak simaya giderse eyvah.
Böyle bir güzel yüz rüyada yokken.
Boş bedende hapis cansıza candı.

Dünü koyup maziden karanlığa,
Yeniden güneşim doğdu senliğe,
Bir seda lütfetde dönsün şenliğe,
Sen benim yarınıma kördüğümsün.

Sen kalemi uğrunda sürdüğümsün.
Sen yarını yarımda gördüğümsün.
Sen canını canımla ördüğümsün.
Sen benim yarınıma kördüğümsün.