Kördüğüm Şiiri - Şair Hasret_n

yüreğimi tırmalayan seslerinde dudaklarının
silmeye kaybetmeye kesip atmaya kıyamayacağım bir dolu anı var
şehirlerin yaşanmış sokaklarında affedilişlerin peşinden koşan
gözlerimden akan sular hep o denizin tadında,
hafif ılık yağıyor yağmurlarım
belki yine gelişi vardır barış güvercininin
o ıslak parmaklarında bir kemancının,kuşatılmış hüznüyle sonbaharın
dokunulmaz mı ellerine, acıtmadı mı sanıyorsun soğuyan bakışların
hep anlatmaya çalıştığın birşeyler vardı,onları benle yitirmiştin biliyorum
peki kazandığın birşeyler yok muydu? -zaferlerin,pişmanlıkların,korkuların
ya da başka şeyler-
sen bana hep yenilgilerinden söz etmiştin, cesaretsiz keşiflerinden
parçalanmış geçmişini bir türlü gömemedik derinlere, izin vermemiştin
oysa hep söylerdin hayata karşı savaşmam gerektiğini
savaşları sevmem oldum olası, yenilgiyi kabul de edemem ama
sana savaşmadan yenmeyi öğretmeye çalışmıştım ben
pes edişlerinden vazgeçirmeye çalışmıştım,
seni tutkunun kırmızısına saklamıştım,umudun mavisine
masumiyet pembe miydi sana göre
hayal meyal hatırlıyorum yüzünü şimdi
karmakarışık darma duman edilmiş bir kentin gölgeleri örtüyormuş gözlerini
duyuyorum, söylüyorlar...
ama ben o kentten daha karmakarışık daha perişan daha darma duman
KÖRDÜĞÜM...

21:33 30.05.2004