Kördüğüm Şiiri - Bahri Yıldırım

Bir güzele tutuldum, sevdam beter mi beter.
Kuruldukça kuruldun, benim gönül tahtıma.
Bir bakışın , gülüşün bana bir ömür yeter.
Vuruldukça vuruldun, hep sen çıktın bahtıma.

Bir deli dalga gibi kıyılarıma vurdun.
Akıştıkça akıştın derman oldun yarama.
Gönül kapımı çalıp, baş köşeye oturdun.
Yakıştıkça yakıştın, çakmak çaldın çırama.

Benim ile birlikte sen de yanıp yakıldın
Sıkıştıkça sıkıştın o yüzden bunca isyan
Bazen de hançer gibi yüreğime çakıldın
Bakıştıkça bakıştın, yürekte yoktu nisyan

Açtım tüm kapıları aşk olup aşkla dolduk.
Sokuldukça sokuldun, şenlendi yuvam yurdum.
Karanlık duvarları yıka yıka biz olduk.
Yakıldıkça yakıldın , ben de aşk olup durdum.

Bazen bir şiir oldun, okudu cümle alem.
Süzüldükçe süzüldün kan olup gözlerimden.
Ben de inanıp durdum, dedim bitmemiş çilem.
Üzüldükçe üzüldün, aşk kokan sözlerimden .

Böyle geçti onca yıl, anılar yığın yığın,
Bağlandıkça bağlandın, her şeyin inadına.
Baktın ki hiç çaren yok, var git bir cana sığın.
Dağlandıkça dağlandın, erdin mi muradına ?

Derindedir bu yara apansız kanar durur.
Yoruldukça yorulduk, dizlerini döverken.
Dosteli’yse sevdiğin korkma, o seni korur.
Savruldukça savrulduk, böyle deli severken.