Kördüğüm Şiiri - Mehmet Şahan

“Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm! ”

Selamı bir başka sözü bir başka,
Sonda değişiyor önde gördüğüm!
Kelamı bir başka özü bir başka,
Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm!

Tamam eylemeden iki satırı,
Dayatıyor hemen tam kırk katırı!
Nerede kırk yıllık kahve hatırı?
Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm!

Eldeki rahleye yazı uymuyor,
Dildeki nağmeye sazı uymuyor,
Güldeki eğmeye nazı uymuyor,
Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm!

Uğruna düşsen de dermansız derde,
Boşuna yanarsın yandığın yerde!
Herkeste değişik bir başka perde,
Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm!

Açılmış aralar basmıyor topuk,
Giyinmiş karalar soyundan kopuk,
Kanayan yaralar tutmuyor kabuk,
Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm!

Şahan’ım bunları söylersin amma,
Allah’a ayandır, sana muamma!
Boşuna uğraşıp çözerim sanma
Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm!