Kördüğüm Şiiri - Burak Akar

Ne hevesler peşindeyiz
Tüketmek iman oldu kısacık ömürleri
Bu neyin çıkmazı ki tozlandı seccadeler
Ve sana söyleyecek her sözüm
Boğazımda bir kördüğüm

Kaç günahın kefaretidir senden mahrum yaşamak?
Hangi muhit ebedîdir sen olmayınca?
Sana susamak ve yine susamak,
Sana yaşamaktı aşk!
Çılgın zamanların sevdası,
Fırtınamı susturan sessizliğim;
Kayıp kıtalarda mı, yoksa
Başka kainatlarda mı bağların?
Kaç defa ölünce varılır toprağına,
Hangi iman ulaştırır beni mukaddes yurduna?
Bugün olmazsa elbet yarın…
Peki, yarınlar kavuşturur mu sana?

Neden bunca acılar?
Hangi Azrail öldürdü beni gözünde?
Hangi nefesler değdi surumuza
Ki matemli parça söyler ruhumuza
Yâr hanende yer yok muydu bir yarım kalbe?
Kimlerle doluydu sırtındaki heybe?
Beklemek ne korkunç kader,
Beklemek, gark olmaktı derde

Masum her güzelin yüzünde senin yüzün,
Duyduğum her seste sanki nefesin var
Ey masum bakışlı, şirin sözlü yâr;
Aşk emekti, peşinden gelmekti diyar diyar
Çaresizliğin adı oldun
Şimdi umuda kaç milyon adım var!

Karlı tepelerin efkarlı aşığı,
Ve mavi göklerin gökkuşağı oldu yüreğim
Sonuna ulaşamazsın sevdamın
Ve bilinmez yerlerdedir cevherim
Efsane oldum dilinde senelerce
Söylediğin her söz aslında öpöz benim!
Beni bul bilmecende
Beni düşle gününde, beni gör gecende
Kağıdın üzre kalem ben
Sözünün sonuna nokta ben olayım
Yeter ki makus talihimden kurtulayım

Sevdim, özledim, istedim de gelmedin
Gelmek ne kelime, bir selamı esirgedin!
Ölümü kucaklarken bu ölü şair
Cismime nurundan bir ruh üflemedin
Umudum solarken nazlı çiçeklerle
Sonbahardan sonra açılır kardelenlerle
Çile, keder, yokluğun binbir türlü dertlerle
Ve geçiyor ölü ömrüm en ağır elemlerle