Yalnızlığın tanrısal zamanlarında
aşıklar şairdir düşlerin kutsal günlerinde
maviyi sever anlam yüklerler kaderin sırrına ustaca
tutkunun esiri birçoğu
ruhun bedenden kaçışına ortak,
dertlerin tesellisinde
soyu bitmiş tedirgin kuşlar uçar saçlarının arasından
teninden akan terin kokusunu hissederler
aşkın yorgun saatlerinde gecenin
müziğin ritim değerinde
bir pazarlık unsuruna açarlar kapıyı
toprağa ekilen tohumun aymazlığının
diğer adını gece vardiyası koyarlar
kimlik birleşimi gen yapısının ardışık sayısıdır kim bilir
sonsuzluk eylemini zevke dönüştürmenin
anlamlı geri dönüşüdür aşka
Tanrı’nın dişi özgürlüğüne tanıdığı
güvenin eseri bir adım öndedir oysa
putların yıkılışını seyretmek mucizenin tam orta yerinde
izdüşümü alınmayan harlı ateşin yansımasında
cennetin kapısından dönerler.
Kayıt Tarihi : 29.11.2020 13:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
