Kördüğüm Şiiri - Uğur Benek

Beşerî aşk, muhakkak Allah’tan bir ikrâmdır. Yeter ki, edep ve âdâb dâhilinde olsun. HAZRET-İ MUHAMMED (S.A.V) İlâhi aşkı O’ndan öğrendik. Ama Resûl’ümüz beşerî aşkı da öğretmişti bizlere. Hazret-i Hatice’ye ve Hz. Âişe’ye olan bağlılığıyla... Ve bu iki vâlidemizin tavrıyla... *****HZ. HATİCE İLE AŞKI***** Yüce Resûl, 'çocuklarımın anası' dediği, 'evimin hanımı' dediği, sevgili eşlerinden Hz. Hatice vâlidemizin vefâtına o kadar üzülmüştü ki, iki büklüm olmuştu. O yılın adını, 'Hüzün yılı! ' koydu. Hz. Hatice, Efendimizi nasıl sevmişti? Vücûdumu titreten bir hâtıradır; ama her nedense pek bilinmediği âşikârdır. Lânetli Ebû Cehil (Cahillerin Babası) çok zengin biriydi. Aynı, Hatice anamız gibi... Vâlidemize çok defâ evlenme teklifinde bulunmuştu; ama her seferinde reddedildi. Efendimizin Allah’tan gayrı hiçbir şeyi yoktu; ne para, ne ana, ne baba... Anamızın gözü parada pulda değil; ahlâktaydı, edep ve âdâptaydı. Onun içindir ki, Peygamberimizle evlendi. Hz. Hatice bütün malını, kocası olan Hz. Muhammed’in yoluna harcadı ve hattâ son demlerini yırtık, eski giysileriyle geçirdi. İşte vefâ, işte aşk... Birlikte direnmek, beraber yürümek; her şeye, herkese karşı! *****HZ. ÂİŞE İLE AŞKI***** O Resûl ki, birlikte sefere çıktıklarında, Hz. Âişe, kolyesini kaybetmişti. Peygamberimiz de kolyeyi aramaya başladı ve kolye bulunmadan oradan ayrılmak istemedi. Susuz kalmalarına, gece yarısı olmasına rağmen gitmedi Allah'ın Resûlü. Ve öylece dizinde sabahladı. Hz. Âişe, kaybolan kolyesini, kaldırdığı devesinin altında bulmuştu. Kızmadı, darılmadı sevgilisine Peygamber. Diğer bir rivâyette ise, Resûlullah (s.a.v) başını, hanımı Âişe’nin dizlerine koyup beraberce gökyüzündeki yıldızları ve dolunayı seyre dalmışlardı. Hattâ Efendimiz son demlerini yaşarken de, hanımının dizlerindeydi. “KÖRDÜĞÜM” ŞİİRİNİN HİKÂYESİ Hz. Âişe, kendisini tanıtırken, önce babasının ismiyle, 'Ebûbekir kızı Âişe' diyor ve ekliyordu: 'Ben Allah'ın Sevgilisinin sevgilisiyim.' O, Resûl'ün sevgilisiydi. Bunu bilmesine rağmen sormadan edemezdi: 'Ey Allah'ın Resûlü, beni seviyor musun? ' Allah Resûlü bu ne biçim soru demiyor, sevmesem burada ne işim var demiyor... Cevap veriyor: 'Evet Yâ Âişe, tabi seviyorum! ' Bununla yetinmiyor Hz. Âişe validemiz, dahasını da merak ediyor, acaba nasıl seviyordu? Hemen soruyor: 'Beni nasıl seviyorsun? ' Peygamberimiz sevgi tanımlamasını yapıyor sevgili eşine. İçten, samimi ve hayran kalınan bir ifadeyle: 'Kördüğüm gibi...' Sevgiye bakın, aşka bakın. Açılmayan, çözülmeyen, kördüğüm gibi sevgi... Hz. Âişe aldığı bu cevap karşısında çok memnun kalmıştı. Ve her zaman da aldığı cevap kendisini daha da mutlu edeceğinden sık sık sorardı: 'Ey Allah'ın Resûlü, kördüğüm ne âlemde? ' O Yüce Resûl, her defasında, Hz. Âişe'yi memnun eden cevabını veriyordu: 'İlk günkü gibi...' - - - - - - - - - - Kördüğüm gibi... Vefâ, sadâkat, gönülden sevgi, anlayış, edep, âdâb... 'Seviyorsanız, sevdiğinizi söyleyin.' diyen bir Resûl...