Kördüğüm Şiiri - Ahmet Aksoy

Gök taşı tufanına maruz kalmışken yüreğim
Ki bir gezegendir, dünyandır yüreğim senin
Sanır mısın en hassas yerinden vurmaz seni
Beni yakarken kızgın parçalar, dikilirken önünde
Beni delip geçmez mi sanırsın gerçekten
Daha ne kadar dayanırım bilmezken
Sen bilir misin ne zaman biter bu tufan
Elbette bilemezsin çünkü sen sadece
Yaramaz bir çocuk gibi düşürdün halıya kibriti
Bense yanıyorum yangınının içinde
Ki artık korkmuyorum zarar görmenden
Çünkü ben kıvranırken bir kez olsun
Düşünmedin tattığım ateşin yakışını
Tek korkun zarar görmekti zaten
Öyle ki ben ölürken tek düşündüğün
Gitmekti ve gittin de lakin gidişinle
Öyle büyüdü ki acım, dünyan bir depren arifesinde