Havası kararmış bir günde
Boşuna düştüm karmaşaya
Küçük küçük yeşiller
Maviler ve ışıklar
Olsa da çırpınan
Sıyrılamıyor bir türlü karanlığın içinden
Hep sürükleniyor maviler bulanmış suya
Kurtulamıyor kafesteki ışıklar
İstese ki büyümeye
Yine de gelip giden hayat belirtileri
İçimdeki yaşamın anlamını
Biraz da olsa çıkarıyor ortaya
Kordon boyu limana varır
Bir çizgide
Mavisiyle yeşili tonlanır
Kıyısında
Yudumlarken çayımı
Buldum kendimi
Gizemli ruhumu
Gördüm bardakta
Yansımaydı ruhumun
Yüzüme vurduğu görüntüde
Geçmişi aradım
Hep Esen Köyde…
Kayıt Tarihi : 2.6.2008 22:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!