Koraycan Zihir Şiirleri - Şair Koraycan ...

sade bir resim var hatırımda
son rotusleri tamamlanmamış
sakin bir müzik arka planda
vuruyor ağırdan gönül tellerime
kimdi kimin di, bu esen rüzgar?
tanımlamak zor anlamak imkansız

Bir ben engel olamadım ya sevgili bir ben
herkez uyarmıştı oysa beni dediler
hemen herkez tek tek söylediler; ‘’üzer, sende gönlü yok
o başkası için nefes alıyor’’ dediler herkes oldu
herkes senin senin yaptıklarınla ugraşır oldu
bir ben bir ben engel olamadım sevgili

tesadüfüm, tesadüfüm, tesadüfüm
ilk görüşte aşkım
acele sevdam ani bulup kaybetmek istemediğim insan
evet sen evet tüm bu kelimeler sana
uğruna yazılacak seyler okadar yetersiz kalıyorki
içimdeki yerini anlatmaya

Bir yastık kadar yumuşak mıydı yüreğin yoksa inanır mıydın sahiden tatlı rüyaya? uykusuz her gecenin sonunda başımda ki düşüncelerle sertleşir miydin yoksa? yoksa sende gece boyunca paylaşırmıydın fikri mi? belki bir başlangıç olamadık seninle ama bitemedik te kalpte. her yeni günde yine aynı sokaktan geçtik belki, belki aynı durakta farklı saatlerde bekledik bir türlü gelmeyen huzuru aslında bizmiydik açıklayamadığım dunyanın muzuru? bilemedim şimdi demekte örtemedi ki kusurumu. eksik birşeyler var biliyorum ne yani fotograflar yansıtabilir mi yalnızlığı? yoksa bir kaç kare yetebilir mi yitikliğime? off ne zormuş be yaşadığını yazmak ha bide verdiği acı var mutluymuş gibi yapmak en zoru, insan alışıyor yinede son kelime bu.

gönül gözüm kader deme ağlama
o ayırmadı bizi ayırmayacak
kuvvetlendirdi bağlarımızı biliyorsun
ne benden ne elden saklama
söyle haykır hissetsin en derin kuyuda ki su bile
sevgimin berraklığını

sıcak bir köşede içilen çay misali
gözlerinin rengi ancak bu kadar meşgul ederdi
ne bir tavır ne bir olumsuzluk
bugün hiç biri yok lügatımda
sade bir resim var hatırımda,
oda,senle dolu her karesiyle

Bunca kalabalığın içinde çekilip bir köşede
Bekler oldum yine hiç gelmeyişini
Sebepsizce akan yaşlar gözlerimde
Bekliyorum bekleyeceğim seslenişini
Bu can da çıkacak elbet bedenimden
Bu zindan altı düşler bitecek

Kaç sevda girdi aramıza kaç kalp?
Bu kadar mı kördük? görmedik birbirimizi,
Oysa hep göz önündeydik
Kucaklasaydık ya sevgimizi.
Dost var-i tavrımızda vardı hep bir kıvılcım aşka
Herkese belli eder gibiydik bir kendimizden başka.

Su ekmek gibi gelirdi bize sevilmek,
ihtiyaç variydi hep bu kahrolasıca.
başlarda yapamazdık onsuz zannımca.
ama öğretiveriyor zaman sevgisizliği,
uzanmamaya devam ediyor alışageldiğimiz dost eli.
sıcaklığını hissedemiyoruz arkadaşça sohbetlerin bir çay deminde.

Uykusuz ve sensiz geçen beşinci gece
Dilim damağım kuruyor gittikçe
Bir kahve, sigara yakıyorum
Yelkovan akrebi ikinciye öpünce
Arka planda da sevdiğim müzik
Gözucuyla baktığım pencere