Korakos Moteli Şiiri - Sores Welat Demir

Mavi tahta penceremizde bir agir kis
Gecelerden bir gece yorgunuz
Ve tenha sokaklarin soguk kaldirimlari kokuyor odamiz
Sarhosuz
Sevisiyoruz delicesine.

Korakos Motelinde bir kadin
Perdenin arkasinda cilginca dans ediyor
Halinden anlasiliyor üzgün kadin
Agliyor yetmiyor haykiriyor düsünmekli
Camasiri incecik vücudu belli dudaklari neden yasakli
Sesi mezar kaziyor kulaklarimizda
Kadin, yikilmis kadin.

Bir bir isiklar, saat bir, saat iki
Isiklar sönüyor adamakilli, sokak bos, motel bos
Yürekler kahir dolu, gözlerimiz kavgaci.

Ölüm varsa bize, burasi
Iste burasidir mekanimiz
Korakos motelinde penbe odada
Hemen mavi tahta pencerenin yaninda olsun
Vur simdi kendini aska ve kedere
Vur be bedenli, vur sineye.

Haydi simdi gel
Durma bana gel
Gel, gel gel
Hey ölüm bana bana gel.

Korakos motelinde bir kadin
Tahta penceremizde bir gece
Her gördügümde soyundugum tek ceset
Seninle, seninle sevisiyoruz delicesine.
Ölelim, ölelim, ölelim ve tekrar tekrar ölelim.
Ölümü güzellestirmek icin ölelim.

Sus!
Söyleme
Kimseler duymasin
Duymasin Korakos'ta öldügümüzü.

Sss!
Saatler
Saatler geciyor önümüzden habersiz
Tik tak tik tak böyle sahipsiz
Paramparca olmussak eger
Paramparca sözler söyleyelim öyleyse bu vakit.

Durma!
Kapat kapilari pencereleri
Kimseler girmesin kimseler duymasin
Biz bize bu gece
Ölelim seviserek Korakos'ta
Dinsin artik bu belirsizligin agrisi.

Vur simdi kendini aska ve kedere
Vur be fani bedenli vur, vur

Haydi simdi gel
Durma gel bana gel
Gel, gel gel
Hey ismi sende kalsin, sen ölüm bana gel.

Ve sende tat bu sevismenin belirsizligini
Neden sonra anlarsin ölüm ne tatli gelirmis sana
Ve ölümle anlarsin ne hosmus yasamak
Bir gece bir kadinla Korakos Motelinde.

(Sana Ezgiler adli ezgi günlügünden- 2001)